بهترین درمان لکنت زبان
۱۳۹۱-۱۰-۱۷هیپنوتیزم و درمان بی خوابی
۱۳۹۱-۱۰-۱۷
آسیب‌شناسان زبان و گفتار که خودشان خیلی روان و سلیس صحبت میکنند نیز بعد از کار کردن و محشور بودن با صد‌ها نفر از کسانی که دچار لکنت هستند، هرگز دچار لکنت نشده و از مراجعان مبتلا به لکنت خود تقلید نکرد‌ه‌اند! بیشتر افرادی که لکنت دارند، بدون آنکه با یک فرد مبتلا به لکنت مواجه شده و یا چیزی از لکنت شنید‌ه باشند، دچار لکنت شدهاند. به هر جهت تصور نادرست و موهومِ ارتباط تقلید و لکنت مورد‌ی ندارد، اما این که چرا از نقش تقلید در لکنت زبان به راحتی نمی‌گذریم، عمدتاً به این دلیل است که ما معتقد‌یم کودکان رفتارهای متنوع بزرگسالان را همانند د‌ستگاه تکثیر، تقلید میکنند. اگر چه تقلید رفتار بزرگسالان و والدین توسط کودک لااقل در بعضی از رفتارهای خاص کاملاً درست است، مع‌الوصف مسئله تقلید در مورد لکنت زبان چندان قابل توجیه نیست. در واقع، بررسی پدیده تقلید بخصوص زمانی که بعضی از اطرافیان کودک، مثلاً پد‌ر یا ماد‌ر او گاهی دچار لکنت میشوند، بسیار مشکل است. از این رو باید اذعان نمود که به نظر نمی‌رسد لکنت زبان مثل سرماخورد‌گی سرایت کند و یا همانند امواج راد‌یواکتیو وارد بد‌ن فرد شود.
براساس شناخت ما از مطالعات موجود در گفتارشناسی، بهترین برد‌اشت این است که تقلید، توجیه فوق‌العاد‌ه ساد‌ه‌ای برای علت یک اختلال پیچیده گفتاری است.
گاهی به نظر میرسد که لکنت زبان در بعضی از خانواد‌ه‌ها بیشتر متد‌اول است آیا این بد‌ان معنی است که لکنت پد‌ید‌ه‌ای است ارثی؟ حقیقت این است که هیچ‌کس نمی‌تواند در زمینه ارثی بودن لکنت اظهار نظر صریحی داشته باشد، چرا که اطلاعات و دانش ما در این باره بسیار اند‌ک است. عد‌ه‌ای از محققان بر این باورند که احتمال دارد برخی از اختلالات خاص زبان و گفتار که ممکن است بعد‌ها موجب لکنت شود منشاء وراثتی داشته باشد. به هر حال، اگر به احتمال بسیار اند‌ک، وراثت هم در لکنت نقشی داشته باشد، این چنین نقشی بسیار پیچیده و غامض است و همانند دیگر صفات و ویژگی‌های ارثی مثل رنگ چشم، رنگ مو و… قابل پیش‌بینی نخواهد بود. علاوه بر این به نظر میرسد که برای غالب افرادی که لکنت دارند، عامل وراثت (یعنی این که لکنت از والدین یا اجد‌اد‌شان به ارث رسیده باشد) نقش چندان قابل توجهی ندارد.
بنابراین ما نمیتوانیم با صراحت لازم بگوییم که لکنت زبان کودکان خردسال به این دلیل یا د‌لایل است، اما از بسیاری از عواملی که می‌تواند موجب آغاز یا تشدید اختلال گویایی فرد شود، مطلع هستیم. بعضی از این عوامل به ویژگی‌های خود کودک مربوط میشود، اما برخی دیگر از عوامل لکنت زبان را باید در رفتار و نگرش‌ها و برخورد‌های والدین و اطرافیان جست‌وجو نمود.
نکات یا نقل و قول های مطرح شده در این بخش عمدتاً از پزشکان و روانشناسان و متخصصین گفتار درمانی است که خودشان دچار لکنت بوده اند. این نکات در واقع صرفاً بعنوان پاسخ به سوالات مطرح شده ذیل نبوده است، اما از آنجائیکه این نکات حاوی مطالب تازه و روشن نظرات تربیتی است، برای آشنایی بیشتر شما جمع آوری شده که بصورت پاسخ به سوال نقل می گردد.
تا کنون هیچ دلیلی روشن بیولوژیکی از اینکه لکنت ارثی باشد بدست نیامده است، ولو اینکه ما می دانیم که در بعضی از خانواده ها استعداد ابتلا به لکنت بیشتر است. مطالعات نشان می دهند که بیش از ۶۵ درصد از افرادی که لکنت دارند، سابقه لکنت در خانواده ایشان وجود دارد.
تقریباً حدود یک درصد از کل جمعیت هر کشوری مبتلا به لکنت هستند، با این حساب حدود ۵/۱ میلیون فرد لکنتی در امریکا هستند. بسیاری از بزرگان و مشاهیر جهان لکنت داشته اند. مثل، حضرت موسی (ع) ارسطو، چارلز داروین، چارلز اول پادشاه انگلستان، جورج ششم پادشاه انگلستان، و … که تجاربی از لکنت زبان داشته اند. خلاصه در مشکل گویایی تان شما منحصر بفدر نیستید و آنقدر ها هم که فکر کرده اید تنها نیستید.
دو نفر لکنتی الگوی یکسانی از لکنت ارائه نمی نمایند، لکنت هر فرد لکنتی به شیوه و روش خاصی ظاهر می شود، و به تناسب مکان و زمان و در ساعت و روز و هفته و ماه و سال و موقعیت خاص متفاوت است.
شدت و فراوانی لکنت معمولاً با میزان فشار گویایی رابطه دارد. بسیاری از افراد لکنتی وقتی که تنها هستند یا مطالعه می کنند [ یا آواز میخوانند] و یا با حیوانات حرف می زنند کمتر دچار لکنت می شوند. اما بعضی ها حتی وقتی که آواز هم می خوانند دچار لکنت می شوند.
لکنت پدیده ای متناوب است. حتی بعضی از افرادی که شدیداً لکنت دارند، بعضی وقت ها روان صحبت می کنند.
معلولیت اصلی از این ناشی می شود که برای شما این توهم پیش می آید که شما یک فرد معلول هستید، زیرا که شما عقیده دارید که لکنت در حد مسئولیت شما نیست و آن چیزی است که برای شما اتفاق می افتد و نه چیزی که خودتان انجام می دهید .(اگر شما می توانید لکنت را کنترل کنید لکنت معلولیت نیست، ناتوانی شما در درک این حقیقت که شما می توانید لکنت خود را اصلاح کنید خود می تواند معلولیت باشد.
پاسخ این است که بله، من دریافته ام که تمرینات مختلف مربوط به تنش زدایی از عضلات گویایی بسیار ارزشمند و مفید می باشد و به فرد کمک می کند که تنش خود را بهنگام صحبت کاهش دهد.
وقتی که فرد لکنتی از اعتماد بنفس و «من» قوی بلحاظ پیشرفت ها و موفقیت ها و پذیرش اجتماعی برخوردار باشد، بالطبع لکنت کمتری خواهد داشت. و وقتی که در یک شرایط صحبت انتظار فشار و یاس داشته باشد، بالطبع دچار لکنت بیتشری خواهد شد.
فرد لکنتی چنانچه احساس گناه و یا اضطراب بیشتری داشته باشد لکنت بیشتری از خود نشان می دهد. بدیهی است افراد لکنتی بهنگام صحبت با افراد متنفذ بیشتر در معرض لکنت قرار خواهند داشت. هر چقدر فشار روانی بیشتری متوجه فرد دارای لکنت باشد لکنت او بیشتر و شدیدتر خواهد شد.
برای فرد دارای لکنت مخصوصاً مشکل است که اسم خودش را بگوید. اسم شخص تاثیر مهمی بر خود پنداری او دارد، و بار روانی بیشتری را بر او حمل می کند. اسم فرد نمایانگر کل شخصیت، عادات، رفتار و نظرات و دیدگاههای اوست. اگر فرد لکنتی بعضی وقت ها برای گریز از لکنت دست به جانشین سازی کلمات می زند، اما در رابطه با اسم خودش نمی تواند کلمه دیگری بگوید. لذا چاره ای جز گفتن آن ندارد.
چه نوع علائم ثانویه ممکن است فرد دارای لکنت نشان دهد؟
افراد دارای لکنت تعداد متنوعی از عادات زائد و علائم ثانویه توام شده با لکنت از خود نشان می دهند. این علائم ثانویه ممکن است در ابتدا بصورت تکان دادن صورت و سر و بهم زدن پلک ها، نمایان شود و بتدریج بیشتر و پیچیده تر شود این علائم و افراد مختلف بصورت متنوع قابل مشاهده اشت.
استفاده از صحبت آواز گونه سابقه بسیار قدیمی در درمان لکنت دارد، و شاید براحتی در کتب قدیمی درباره درمان لکنت مشاهده کنید که افراد لکنتی را به شرکت در درسهای آواز خواندن توصیه و تشویق نموده اند. در هر حال آواز خواندن خود یک نقش ویژه است و چیزی نیست که هر کس بتواند در زندگی روزمره مرتب از آن بهره بگیرد. دیگر اینکه آواز خواندن روانی و سلامت کلام را تضمین نمی کند و فایده ای از آن برای درمان لکنت انتظار نمی رود.
از آنجائیکه صحبت کردن یک وجه اظهار وجود ارادی و سالم است، افراد لکنتی باید تشویق بشوند که بیشتر صحبت کنند. نه فقط بعنوان اجرای برنامه درمان لکنت، بلکه برای نزدیک شدن بیشتر به زندگی و ارتباطات اجتماعی. ابتدا ممکن است کمی برای شما دشوار باشد و خجالت بکشید اما هر چقدر بیشتر صحبت کنید راحت تر و روان تر صحبت می کنید
در دو سال اول تحصیلاتم در دانشگاه، دریافتم که فرد لکنتی باید مسئله راحتی مخاطبین خود را نیز در نظر داشته باشد. اما باید دانست که اگر او نسبت به لکنت خودش حساسیت کمتری داشته باشد اطرافیان او راحتی بیشتری خواهند داشت، و در نتیجه او کمتر دچار لکنت خواهد شد. بنابراین حساسیت کمتر نسبت به لکنت موجب راحتی و روانی بیشتر کلام می شود.
جواب به این سوال شاید در یک جمله خلاصه شود و آن اینکه «هر جا که ترس نیست لکنت هم نیست»
وقتی که لکنت موجب ترس می شود، همین ترس، ترس بیشتری را بدنبال می آورد و در نتیجه فرد با لکنت شدیدتری مواجه می شود
آیا هرگز از خود سوال کرده اید که چه چیزی بیشتر شما را آزار می دهد؟ لکنت و یا ترس شما از واکنش مردم در برابر لکنت؟ آیا واقعاً این ترس نیست که بیشتر شما را آزار می دهد. بسیاری از افراد لکنتی بیشترین فکر و اضطرابشان در این است که دیگران چه فکری در مورد لکنت آنها می کنند. با ترس خود مقابله کنید. شما باید یاد بگیرید که حساسیت خودتان را نسبت به بازخورد و یا واکنش دیگران نسبت به لکنت تان را کاهش داده و به حداقل برسانید.
برای افراد لکنتی بسیار مهم است که با ابعاد عاطفی لکنت خود آشنایی بیشتری داشته باشند. مسئله ترس و خجالت و دستپاچه شدن در موقعیت های مختلف اجتماعی از ابعاد، بسیار مهم عاطفی لکنت زبان است.
هر چند مشکل است نگرش هیجانی (احساسی) نسبت به لکنت خود نداشته باشید، اما شما نیاز دارید که در مورد لکنت خود بیش از پیش منطقی باشید. بیشترین فکر شما باید متوجه این باشد که چگونه صحبت می کنید و نه اینکه دیگران در مورد شما چه فکری می کنند.
بسیاری از افراد لکنتی از اینکه بهنگام صحبت لحظه ای سکوت داشته و مکث نمایند می ترسند. علت این امر شاید این باشد که غالب اوقات لکنت در حروف یا سیلاب اول کلمات رخ می دهد و لذا افراد لکنتی دوست دارند که خیلی سریع از کلمه ای به کلمه دیگر پرداخته و از هر گونه مکث خود داری کنند. مکث و شروع دوباره برایشان سخت است.
از وقتی که من برنامه درمان لکنت خودم را شروع کردم دریافتم که من ناگریز باید مسئولیت شیوه سخن گفتن و یا رفتار کلامی خودم را بپذیرم. و بعد از آن بدون کوچکترین دلیل یا بهانه ای کار درمانی خودم را بصورت خیلی جدی دنبال کردم.
در بعضی شرایط خاص که فرد دچار ترس و خجالت و دستپاچگی زیاد می شود سخت ترین لحظات را برای ادای حتی یک کلمه پشت سر می گذارد. در این شرایط لکنت زبان شدیدترین حالت را پیدا می کند. مثل آن است که دهان قفل می شود.
بطور کلی افرادی که لکنت می کنند عموماً باهوش و توانا هستند. و آنچه که مشهود است. این است که بین توانمندی های بالفعل و استعدادهای بالقوه ایشان فاصله زیادی است. بنظر ما فرد دارای لکنت همانند افراد غیر لکنتی از عهده کارهای معمول بر می آید. اگر چه افراد دارای لکنت تمایل دارند دنبال مشاغلی باشند که ارتباط انسانی و محاوره ای کمتری داشته باشد، اما لکنت، مانع جدی برای دور ماندن از مشاغل مورد علاقه آنها نباید باشد.
شما وقتی احساس بهتری خواهید داشت که این رفتار جانشین سازی را به حداقل برسانید. همانطوریکه می دانید بعضاً ترس شما بیشتر از لکنت شماست. سعی کنید با استفاده از مکالمات تلفنی بتدریج جرات و شهامت خودتان را در صحبت کردن بدون هر گونه جانشین سازی تمرین و تقویت نمائید. بالطبع بلحاظ کاهش ترس آرامش بیشتری خواهید یافت.
بعبارتی لکنت چیزی است که شما سعی می کنید از آن اجتناب داشته باشید، هر چقدر تقلا کردن شما در جلوگیری از بروز لکنت کمتر شود لکنت شما کاهش می یابد. هر چقدر طفره رفتن شما کم شود، ترش شما ا صحبت کردن در موقعیت های مختلف کمتر شده و راحت تر صحبت می کنید.
با تصمیم و اراده قوی می توانید استفاده از شگرد طفره رفتن را به حداقل برسانید. سعی کنید راحت و آزاد لکنت کنید. عمداً وارد موقعیت هایی بشوید که قبلاً از صحبت کردن در آن موقعیت ها هراس داشتید.
بیشتر مردم وقتی که با فرد دارای لکنت صحبت می کنند کمی دچار تنش می شوند زیرا که نمی دانند که چه عکس العملی نشان دهند. و احتمالاً چنین تصور می کنند که افراد دارای لکنت خیلی حساس بوده و زود آزرده خاطر می شوند و لذا مواظب هستند که چیزی نگویند یا کاری نکنند که افراد دارای لکنت ناراحت بشوند. بنابراین اگر شما بخواهید که آنها احساس راحتی و آرامش بهتری داشته باشند و باصطلاح هنگام صحبت کردن راحت باشند، سعی کنید لبخندی بر لب داشته و در صورت امکان لطیفه ای درباره لکنت خود بگوئید. مثلاً اگر دچار گرفتگی زبان شدید بجای ناراحت شدن بگوئید «ببینید اگر من نتوانم کلمه مورد نظرم را زود بیان کنم شاید، تا آخر شب همین جا بمانیم».
سال اول دانشگاه بود خیلی تمرین کردم که براحتی بلند شوم و خودم را در کلاس معرفی کنم. ابتدا تلاش من این بود که ارتباط بصری خوبی با همکلاسی هایم داشته باشم و سپس به اصلاح گویایی ام پرداختم. و در پایان سال مشکلی از این بابت که خودم را معرفی کنم نداشتم.
به صرف اینکه شما لکنت می کنید، شما هیچ کمبودی از نظر بیولوژیکی از دیگران نداشته و دلیلی ندارد که عصبانیت شما بیش از دیگران باشد. اگر شما بپذیرید که لکنت دارید و خیلی آسان و راحت لکنت کنید، دیگر دلیلی نیست که مسئله عصبی بودن شما مطرح شود.
بطور کلی افراد غیر لکنتی هم بعضاً دچار ناروانی کلامی می شوند. برخورداری از یک سلاست و بلاغت کامل کلامی یک مهارت نادر است. بیشتر ما هم در صحبت کردن ها دچار اشتباه می شویم، لذا برای افراد لکنتی توصیه این است که بیش از آنکه بدنبال سلاست و روانی کامل کلام باشند، بهتر است در اندیشه صحبت آسان و راحت (بدون ترس و تنش) باشند.
بله، لکنت یک اختلال روانی- حرکتی پیچیده است و با روش های درمانی نامطلوب و نامناسب بدتر می شود. بسیاری از افراد بدون آگاهی کامل از ماهیت و چگونگی لکنت با توصیه ها و اندرزهای بی پایه موجب تشدید لکنت دیگران شده اند.
لکنت یک پدیده تخصصی است و درمان تخصصی نیاز دارد.
خیر، من هر قدر سعی کردم که با طفره رفتن ها وانمود کنم که لکنت ندارم، لکنتم بدتر و بدتر شد. تا بدانجا که به این حقیقت رسیدم که دلیلی ندارد لکنت خودم را مخفی و پنهان نگه دارم و بعد از آنکه با جرات و شجاعت به دیگران گفتم که لکنت دارم، شدت لکنتم تقلیل پیدا کرد.
بعضی وقت ها توضیح و شرح لکنت به برخی از نزدیکان مثل والدین دوستان، معلمین، و همکاران و … برای درک متقابل، مفید و موثر واقع می گردد. همچنین شما می توانید به آنها بگوئید که دوست دارید مخاطبین شما چه نگرش یا رفتاری در برابر شما داشته باشند. وقتی که شما مطمئن هستید که مخاطب یا مخاطبین شما اطلاعات نسبتاً خوبی نسبت به لکنت شما دارند، آرامش بهتری یافته و راحت تر صحبت می کنید. یک نگرش متقابل و صادقانه برای همه افراد جامعه مفید و موثر است.
از اولین وظایف فرد دارای لکنت این است که بطور مستمر رفتار کلامی خود را مورد مشاهده و ارزیابی قرار داده و بتدریج رفتار زائد کلامی را حذف نماید.
فرد دارای لکنت باید بداند که بهنگام مواجه شدن با موقعیت یا کلمه ترس آور چه می کند. شما باید لکنت خودتان را با علائم متنوع آن تجزیه و تحلیل کنید.
آنچه را که شما یاد گرفته اید که انجام دهید می توانید یاد بگیرید که انجام ندهید. این عقیده که «پلنگ نمی تواند خالهای خودش را عوض کند» عقیده درستی نیست[یعنی این مثال با مورد شما همخوانی ندارد و لکنت مثل خالهای پلنگ تغییرناپذیر نیست] و در مورد رفتار کلامی شما صدق نمی کند. اگر فکر کنید که کسی که لکنت پیدا کرد دیگر خوب شدنی نیست، آنوقت بدون هیچگونه امیدی باید تا آخر عمر با لکنت دست و پنجه نرم کنید. با مشکل گویایی خودتان مقابله کنید و قطعاً موفق به تغییر و اصلاح آن خواهید شد
او تصمیم گرفت که صحبت کردن خود را در برابر آئینه مشاهده نماید و در نوار ضبط صوت به آن گوش دهد. آنگاه سوالاتی را درباره اینکه در برابر این گونه صحبت کردن چه می تواند بکند مطرح کرد . روند صحبت کردن طبیعی را هم با دقت هر چه بیشتر مورد مشاهده و مطالعه قرار داد. ما با هم نشستیم و درباره برنامه ها و روشهای اصلاح گفتار صحبت کردیم. سپس او سعی کرد رفتار را که در هنگام لکنت از او سر می زند عمداً تقلید و تکرار کند و سعی کند آن را با رفتار کلامی طبیعی دریابد.
آنگاه تکالیفی را که برای او توصیه نموده بودم اجرا نمود، بیشتر این تکالیف مربوط به نوع مشاهده و ارزیابی رفتار کلامی غیر عادی او بود و مهمتر اینکه او به این باور رسیده بود که می تواند گویش خود را تغییر دهد.
دوران درمان، تدریجی و نسبتاً طولانی خواهد بود. اگر انتظار یک درمان قطعی و جدی را دارید، باید توجه داشته باشید که تغییر دادن عادات نامطلوب کلامی شما زمان زیادی می طلبد.اما می توان بوسیله هیپنوتراپی این زمان به مدت بسیار زیادی تقلیل داد .
وقتی که فرد دارای لکنت از تلفنی استفاده می کند مجبور است با اتکاء به صدای خود مکالمه را ادامه دهد. و دیگر نمی تواند از رفتارهای الحاقی و زائد بدنی مثل کشیدن ابرو و تکان دادن دست و غیره استفاده کند. لذا صحبت تلفنی ممکن است برای افراد دارای لکنت مشکل بنظر برسد. بخصوص وقتی که باید به تلفن جواب دهند و شناختی از فردی که آنطرف خط تلفن صحبت می کند. ندارند. لذا توصیه شده است که یکی از تمرینات افراد دارای لکنت صحبت کردن با تلفن باشد و در حین مکالمه تلفنی رفتار خود را در آئینه مشاهده نمایند.
ما باید متوجه باشیم که درمان لکنت زبان بدون توجه به شرایط و تجارب عاطفی- روانی فرد چندان مقدور نخواهد بود. لکنت پدیده ای است که در مرز دانش روانشناختی مرضی و آسیب شناسی گفتار قرار دارد.
برای حمایت کردن از مراجعه کننده در برابر فشارهای عاطفی ، حواد‌ث ناگهانی تجربه های ناخوشایند و دور تسلسل بیهود‌ه و مد‌ار بسته استفاده کردن از تکنیک های هیپنوتیزمی یک نیاز مبرم است تا وی بسرعت از این احساس های آزار دهنده رهایی یابد.
همزمان اگر احساس میکند دیگر کاری از او ساخته نیست و برای او این توهم پیش بیآید که یک فرد معلول است ، تقویت اعتماد به نفس برای وی از ضروریات است . هیپنوتیزم برای این افراد روشی است که سرعت و قدرت کافی و دور از انتظاری به وی هدیه میکند، خود پنداری را تصحیح میکند و امکان ابراز وجود به وی میدهد. تمام این برکات و آثار بسته به فرد و شدت مشکلش فقط ۵ تا ۸ جلسه شیرین و شگفت انگیز هیپنوتیزم لازم دارد که در مقایسه با تلاشها و کوششهای بی فرجام شخص و در مقایسه با روان درمانی و روان کاوی و تداعی آزاد که چندین ماه طول میکشند بسیار کوتاه و مقرون به صرفه است.
اینجانب افتخار دارم که تکنیکهای هیپنوتیزمی فوق الذکر را به فضل الهی میتوانم در حالت بیداری برای شما هموطنان و علاقمندان به اجرا بگذارم و با آموزش دادن خودهیپنوتیزم شما مستقلا میتوانید این تاثیرات را برای خود تکرار کنید.
موفق باشید.
26 دیدگاه ها
سلام وقت شما بخیر
من ۲۳ سال سن دارم از دوران کودکی وقتی ۶ یا ۷ سال داشتم یادم است لکنت زبان داشتم
گاهی زیاد میشه و گاهی هم کم میشه خیلی ها گفتن که استرس داری اما من استرس ندارم حتا موقع که تنها باشم و با خودم حرف بزنم هم نمیتوانم کلمات رو درست تلفظ کنم. با حرف های مث ( ط ت د ب ق ک ) اگر در اول کلمه این حرفها باشه نمتونم تلفظ کنم
ممنون میشم اگر راهنمایی کنید
سلام فرشاد جان.
لکنت زبان با هیپنوتیزم درمانی با حدود ۱۲ تا ۱۴ جلسه حدود بیش از ۸۰ درصد درمان میشود برای وقت گرفتن به موبایل ۰۹۱۲۳۹۸۹۵۸۷ پیامک بزنید نام و نام خانوادگی و مشکل خود را به طور مختصر ارسال کنید تا راهنمایی بشوید.
موفق باشید.
سلام من ۲۷ سالمه و از وقتی یادم میاد نکلت داشتم البته ارثی نبوده چون نکلتم خیلی زیاد نیس و گاهی روزها اصلا نکلت ندارم دنبال درمان نیستم ولی میخواستم بدونم که فرزند من هم چقد احتمال داره دچار این مشکل بشه و اینکه اگه شرایط ارومی براش فراهم کنم هم احتمال داره نکلت داشته باشه.
سلام گلی عزیز.
زیاد یا کم بودن لکنت زبان نشانه ارثی بودن یا ارثی نبودن نیست.
گاهی وقتها فرزندان با الگو قراردادن نحوه حرف زدن کسی که در زندگیشان نقش مهمی دارد و او لکنت زبان دارد، همان نوع حرف زدن را آموزش میبینندو همانطور با لکنت حرف میزنند، یعنی چون که فکر میکند این شخص مهم در زندگیش درست صحبت میکند، بچه هم همانطور حرف میزند و فکر میکند دیگران دارند اشتباه صحبت میکنند!
موفق باشید.
سلام آقای دکتر خداقوت….
من موقع صحبت کردم تمرکزم روی چه چیزی باشه؟
۲در مواقعی که پیش بینی میکنیم لکنت داریم و اینم پیش بینی میکنیم که هرچقدر تمرین کنیم نمیتوانیم ارام کشیده شمرده یا شل صحبت کنیم، در همچین مواقعی آیا باید حرف بزنیم یا خیر؟
۳آیا لکنت با انجام تمام تمرینات بازهم ممکن است که خوب نشود؟
سلام امیر رضای عزیز.
بنظر میرسد هر سه سوال شما با پیش فرض گفتار درمانی مطرح شده است . یعنی شما اصل را بر این گذاشته اید که خودتان یا دیگری دوره های گفتار درمانی را گذرانده و حالا این سه سوال را بر مبنای آن آموزه ها و تمرینات مطرح کرده اید.
لکنت زبان با روش هیپنوتیزم درمانی که انجام میدهم بالای هشتاد درصد بهبودی حاصل میشود.
سلام.
من دقیقا یادم نمیاد ولی از وقتی ۶ سالم بود لکنت داشتم اوایل کم بود مادرم هم برای جلسات گفتاردرمانی منو میبرد ۲ ۳ جلسه بعد نمیدونم چیشد منصرف شد الان ۱۸ سالم امسال اولین سالی بود که دانشگاه رفتم . واقعا خیلی برام سخت گذشت دوران مدرسه دقیقا از راهنمایی تا دانشگاه لکنت زبانم روز ب روز داره بیشتر میشه و خیلی پرخاشگر شدم . نمیدونم باید چیکار کنم .
پدرم هم کمی لکنت داره ولی اصلا نشون نمیده فقط پیش خود من یکم لکنت داره . منم فکر نمیکنم لکنتم وراثتی باشه . ۳ یا ۴ سالم بود بر اثر یه اتفاقی شیر داغ ریخت روم ۱ هفته بیمارستان بیهوش بودم خیلی یادم نمیاد چیشد ولی میدونم بعد از اون موضوع لکنت گرفتم.. همش فکر میکنم که شوک بهم وارد شد بعد اون موضوع. بنظرتون راه حلی به جز گفتار درمانی هست ؟
سلام امیر مهدی عزیز
یکی از راهکارهای موثر مقابله با اختلال لکنت زبان هیپنوتراپی یا همان هیپنوتیزم درمانی است . میتوانید با مطب جهت هماهنگی وقت ویزیت تماس بگیرید. موفق و سلامت باشید.
باسلام
پسر ۶ساله ام توی تلفظ کردن کلمات خیلی مشکل داره هرچقدر سعی کردم توی خونه باهاش کار کنم اصلا به نتیجه ای نرسیدم البته لکنت زبان هم داره بنظر شما اگه بخوام برمش گفتاردرمانی درمانش چندجلسه طول میکشه ممنون میشم اگه زود جوابمو بدین. با تشکر و سپاس فراوان
سلام مامان علی و آیدا
رده سنی که من کار میکنم از ۱۲ سال تا ۶۵ سال است . تعداد جلسات گفتار درمانی را همان مرکز برای شما تعیین میکنند. سلامت و موفق باشید.
باسلام و احترام
من یک پسر ۲ سال و نیمه دارم که یکهفته ای هستش دچار لکنت زبان شدید شده (تکرار حرف اول کلمات)
البته جدیدا جابجایی منزل هم داشته ایم و یکی دو مورد دیگه که احساس میکنم فشارهای روانی ای رو به پسرم وارد کرده
میخواستم ببینم مشکل پسرم موقتی هستش؟ نیاز به درمان خاصی نداره؟ هیپنوتیزم میتونه موثر باشه؟
سلام محمد جان
اغلب کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، به راحتی و در شرایطی خاص قادر به بیان خواسته های خود نمی‌باشند. آنان برای این که بتوانند فشار حاصله از وقفه‌های غیر ارادی کلام‌شان را کاهش دهند، دچار پریشانی و آشفتگی میشوند و سعی دارند با تلاش و کلنجار بسیار حرف خودشان را بزنند.
همانطور که هیچ دو کودکی کاملاً شبیه به هم نمی‌باشند، لکنت نیز در همه کودکان به یک شکل نمی‌باشد. در گروهی از کودکان لکنت همراه با اضطراب، فشارهای عصبی، تیک‌های جسمانی، تغییر حالات چهره و حتی گریه کودک است و در گروهی دیگر، لکنت موجب ناتوانائی‌های شدید ارتباطی در آن میشود. لکنت در بین کودکان خردسال، ناپایدار و گذراست و می‌تواند از یک روز به روز دیگر و از یک موقعیت تا موقعیت دیگر تغییر کند.
برای مثال، کودکی ممکن است به‌صورت تدریجی دچار لکنت شود و این اختلال در او ماندگار شود، در حالی که ممکن است در کودکی دیگر، کاملاً ناگهانی و به یک باره شروع شود و حتی به یک باره نیز از بین برود. علت این تغییرات می‌تواند با حالات روحی ـ روانی، خستگی، نگرانی و شتاب او برای توضیح دادن مطلب در ارتباط باشد.
آنچه که در این خصوص حائز اهمیت می‌باشد آن است که، اگر کودک تازه شروع به لکنت کرده است و پس از مدتی بهبود نیافته است، ممکن است ناروانی در گفتار او موجب تنش، اضطراب و ناکامی او در مراحل مختلف زندگیش شود که بهتر است در همان اوان کودکی به‌دنبال کمک متخصصین بود.لازم بذکر است هیپنوتیزم برای کودک شما درمان مناسبی نیست.
در اغلب موارد، لکنت‌ها و ناروانی‌های گفتار که ثابت و پایدار میشوند، ممکن است با افزایش سن بهبود نیابند و مسائل و مشکلات فراوانی برای کودک به‌وجود آورند.
سلام من از بچگی لکنت زبان داشتم الان که بزرگتر شدم خیلی کمتر شده لکنت من روی د یا ن که اول کلمه باشد است اون هم وقتی می ترسم که در جمعی لکنتم معلوم سوز وگرنه در روز شاید ده دفعه چنین کلماتی را تکرار کنم ایا راهی است که من برای همیشه از ان خلاص شون چون بچه بودم گفتار درمانی می رفتم
سلام خانم نادیاسپهری عزیز
یکی از مواردمهم که باعث لکنت در افراد دارای لکنت میشود همان اضطراب است که با تکنیکهای خاص می توان اضطراب را مدیریت کرد و به فرد این آموزش را داد که در مواقع اضطراب زا چگونه آنرا مدیریت کند . پلن درمانی من برای رفع اختلال لکنت زبان حدود ۱۰ تا ۱۲ جلسه هیپنوتیزم درمانی است . موفق و موید باشید.
سلام – خدمت اقای دکتر حریری
من ۲۰ سالمه – وقتی جلوی اینه با خودم یا با اجسام صحبت میکنم لکنت اصلا به هیچ وجه ندارم – وقتی با دوستان صمیمیم صحبت میکنم خیلی کم میشه به صورتی که دوستان بعد از مدت زیادی متوجه لکنت بنده میشوند – و در گفتار بعضی حرف ها مثل آ شدیدتر میشه
بنده وقتی اعتماد به نفس بالایی دارم مثل زمانی که ظاهر خوبی دارم واقعا بهتر میشه
از شما تقاضا دارم که راهی هست به طور کامل این موضوع تمام بشه یا خدا هم برا ما چنین خواسته
ممنون
سلام امیر جان.
بله افرادی که لکنت دارند درتنهایی خوب و یا بهترند. در بیشتر موارد افرادی که اختلال لکنت زبان دارند ، ترس دوران کودکی وجود دارد و همچنین در شرایط اضطرابی لکنت تشدید میگردد مثل اضطراب حضور در صحنه، لذا من با هیپنوتیزم روی ترس اولیه، اضطراب، اجتنابها، عادات، نحوه گویش و غیره کار میکنم و افراد بسیاری خوب شده اند. شادکام باشید.
باسلام زنی ۳۳ساله و دانشجوی دکتری ادبیات هستم و در دانشگاه تدریس هم می کنم. از کودکی گاهی موقع عصبانیت زبانم می گرفت. به مرور زمان وضع من بدتر شد و الآن در به یاد آوردن واژگان پیش پا افتاده هم مشکل دارم و مرتبا باید مکث کنم و به مغزم فشار بیاورم و ای ن حرف زدنم را کند می کند. از سوی دیگر اکثر واژگان را به جای هم تلفظ می کنم مثلا به جای بستنی می گویم صندلی. اصلا کمرو نیستم و در جلسات زیاد حرف میزنم. اما به خاطر نوع حرف زدنم ناراحتم. به نظر شما راهی هست؟
سلام تینا جان. سال نو مبارک.
اگر در حین عصبانیت و اضطراب اینطور میشوید ، میتوان اضطراب و استرس را در شما مدیریت کرد تا آن وقایع پیش نیاید. شادکام باشید.
سلام اقای دکترمن ازوقتی که مدرسه رفتم یادم میادکه حرف زدنم بابقیه بچه هافرق داشت.نمیدونم شایدبخاطرترس ازمدرسه بودکه لکنت گرفتم یاقبل ازمدرسه مطمعن نیستم.ولی تاالان که ۲۴سالمه هنوزلکنت دارم.استرس هم خیلی دارم همیشه هم موقع بیرون رفتن ازخونه نگرانم ینفرازم چیزی نپرسه زبونم بگیره واقعادارم عذاب میکشم.ایامشکلم باهیپنوتیزم حل میشه
سلام مهسا جان.
در بیشتر موارد افرادی که اختلال لکنت زبان دارند ، ترس دوران کودکی وجود دارد و همچنین در شرایط اضطرابی لکنت تشدید میگردد مثل اضطراب حضور در صحنه، لذا من با هیپنوتیزم روی ترس اولیه، اضطراب، اجتنابها، عادات، نحوه گویش و غیره کار میکنم و افراد بسیاری خوب شده اند. این موضوع بستگی بسیار زیادی به همکاری شما و به میزان هیپنوتیزم پذیری شما و شدت مشکل شما دارد. افرادی کاملا بهبود یافته اند تعدادی هم بهتر از قبل شده اند و هر دوی این گروه، افراد دیگری را به مرکز من هدایت کرده اند که یا لکنت داشته اند یا مشکل دیگری داشته اند که با هیپنوتیزم قابل درمان بوده است، و افرادی هم درمان را نیمه کاره رها کرده اند. موفق باشید.
باسلام.من۲۳ سال سن دارم.دانشجوی رشته ی مهندسی هستم.سرکلاس بی نهایت استرس دارم وزبانم بند میاد و دلشوره میگیرم.باورتان نمیشود ولی حتی اسم خودمم نمیتوانم سرکلاس بگویم.از کنفرانس فراری ام.از صبحبت کردن در جمع فراری ام.از روخوانی در جمع فراری ام.با خیلی ها دوست هستم و روابط عمومی خوبی دارم ولی موقع صحبت با ان ها فشار زیادی بهم وارد میشود.حتی بیشتر موقع صحبت کردن با پدرو مادرم بی نهایت لکنت میکنم.ولی موقع صحبت با نامزدم اصلا لکنت ندارم.گفتار درمانی رفتم.ولی تمریناتی میداد که اصلا برایم قابل اجرا نبود.مثل بی نهایت ارام صحبت کردن وکشیدن کلمات در کلاس وجمع و…..خیلی ارزوها دارم ومیخوام کامل درمان بشم.میخواستم بدونم روش شما چگونه اس؟یعنی تمرینات شما مثل گفتار درمانی غیر قابل اجراست…توروخدا کمکم کنید..واقعا دیگه نمیتونم اینجور زندگی کنم.
سلام امید جان.
این پیام را الان دیدم و شما را بیاد آوردم. شما از مراجعه کنندگان هستید که تحت درمان جلسات هیپنوتیزمی هستید و تا اکنون سه جلسه تشریف آورده اید. که البته این پیام را قبل از شروع درمان فرستاده اید و من الان فرصت کردم جواب بدهم. با پیگیری جلسات و تمریناتی که با هم صحبت کردیم به نتیجه میرسید . موفق باشید.
سلام آقای دکتر ، از اینکه می خوام بگم مشکل من سالیان سال است که ادامه دارد متأسفم اما واقعا دیگه از درمان خودم ناامید شدم . من الان ۴۰ سالمه و هنوز این مشکل رو دارم . آدم خیلی کم حرفی هستم و تا لازم نشه حرف نمی زنم . البته مشکلاتی که برای آدمی مثل من پیش میاد رو شما بهتر می دونید و من نمی خوام دوباره تکرارش کنم.
دکتر عزیز ، من علاوه بر مشکل لکنت که دارم تازگیها حرفام یاد میره مخصوصا اسامی رو اصلا نمی تونم حفظ کنم . خواهش میکنم راهنمایی کنید آیا واقعا برای من هیپنوتیزم تأثیر داره ؟ اگر تأثیر داره چند جلسه ؟
سلام آقا رضا .
بنظرم حدود ۱۰ تا ۱۲ جلسه درمان نیاز دارید .
باسلام خدمت اقای دکتر:اقای دکترمن قبلا سوالم روپرسیده بودم ولی العان که اومدم ببینم جواب دادیدیانه دیدم سوالم ثبت نشده پس دوباره میپرسم/من پسری هستم ۲۴ساله که شاید به خاطر این لکنت لعنتی بهترین موقعیتهای شغلی رو از دست دادم دختری را که برای ازدواج انتخاب کرده بودم به خاطر این مشکلم منوپرت کرداقای دکتر من راههای زیادی رو برای درمان انتخاب کردم ولی هیچکدام بهم کمکی نکردن وخوب نشدم درحال حاضر واقعاتوشرایط بدی قراردارم اقای دکتر من باتحقیقاتی که انجام دادم گفتن شایدباهیپنوتیزم خوب بشی ایاواقعا این روش روشی هست که من درمان بشم یا نه ؟ ببخشید طولانی شد
سلام علی آقای عزیز
از اینکه با این مشکلات مواجه شده اید واقعاً متاسف شدم . هیپنوتیزم با ارتباط با ضمیر ناخودآگاه کار میکند و خودپنداره های نادرست را تصحیح میکند اضطراب را کاهش میدهد آرامش ایجاد میکند تعارضات درونی را مدیریت میکند اسپاسمهای عضلات گفتاری را برطرف میکند انجام تمرینات گفتار درمانی را ( اگر آموزش دیده باشد) تسهیل میکند اعتماد به نفس مخدوش شده را تقویت میکند و پذیرش مشکلات گذشته را آسان میکند و آزار رساندن آنها را کاهش میدهد و مجموع همه اینها در رفع لکنت موثر است یا رفع کلی یا نسبی . در ترکیب با خود هیپنوتیزم ( هر جلسه که خودتان در منزل انجام میدهید حدود ۲۰ دقیقه) این تاثیرات دائمی میشود.
آن دسته از افرادی که دیرتر میتوانند به عمق کافی بروند با یک یا دو جلسه بیشتر، توانایی رسیدن به آن عمق را پیدا میکنند. موفق باشید.