دلبستگی  

یکی از مهمترین ویژگی های انسان توانائی در شکل دادن به روابط بین فردی و حفظ آن است . این روابط که برای هر یک از ما جهت حفظ بقاء ، تولید مثل ، عشق ، شغل و … کاملاٌ ضروری است ، شکل های مختلفی به خود می گیرد ، اما رضایت بخش ترین این روابط با خانواده ، دوستان و نزدیکان صورت می گیرد . این چرخه روانی از طریق یک پیوند عاطفی اتفاق می افتد که به آن دلبستگی می گویند .

منظور از دلبستگی در این بحث و در روانشناسی رشد به پیوند هیجانی کودک و مراقبش ( مادر ) اطلاق میگردد، برخی محققین روانشناسی رشد معتقدند ، دلبسته شدن کودک به مادرش در نخستین سال زندگی مبنای محکمی برای رشد بعدی او فراهم می آورد . کودک با غان و غون کردن ، لبخند زدن و سینه خیز رفتن سعی می کند مادر را نزدیک خودش نگه دارد . به این صورت کودکان بخصوص در شش ماه دوم زندگی نشانه هائی از دلبستگی را به افرادی خاص نشان می دهند . شخصی که کودک به او وابسته می گردد ، تکیه گاه دلبستگی نامیده می شود .

سبک دلبستگی ، یکی از مهمترین عوامل موثر در تعاملات بین فردی است که در دوران کودکی فرد شکل گرفته و با توجه به محیطی که در آن تحول یافته است ، در سنین بعدی ادامه می یابد. نظام دلبستگی هم در روابط کودک – والد و هم در روابط عاشقانه بعدی فعال هستند ، یعنی در طفولیت ، کودکی و بزرگسالی روابط دلبستگی تاثیرات قدرتمندی روی رفتار ، شناخت ها و هیجانات دارند .

دلبستگی فرد ، شامل دلبستگی های ایمن ، نا ایمن اجتنابی ، نا ایمن اضطرابی– دو سو گرا تاثیر فرا گیری بر روابط او با افراد دیگر دارد . افراد مختلفی که به سبک های دلبستگی متفاوتی دارند ، تجارب متفاوتی از روابط عاشقانه را تجربه می کنند .

افراد ایمن ، اغلب احساس راحتی ، اطمینان و اعتماد به دیگران دارند و صمیمیت و گرمی و دوست داشتنی بودن خود را در برخورد های اول با دیگران نشان می دهند .

افراد اضطرابی ،در جستجوی صمیمیت هستند ، انها دائم نگران قطع ارتباط با دیگران هستند و آن را پیش بینی می کنند.

افراد اجتنابی ، صمیمیت را با از دست دادن استقلال یکی می دانند و دائم تلاش می کنند نزدیکی و صمیمیت با دیگران به حداقل برسانند .

افراد دو سو گرا ، درماندگی و پریشانی قابل توجهی حین جدائی از خود نشان داده و معمولاٌ سعی می کنند این ارتباط قطع نشود ، اما در عین حال باز آرامش و تسکین از دیدار با محبوب به آنها دست نمی دهد . این افراد نسبت به برقراری ارتباط با دیگران بی اعتماد هستند و در عین حال خواهان روابط با دیگران هستند ، تلاش می کنند خود را با دیگران وفق دهند و در همین حال ممکن است به سرعت با آنها دچار اختلاف شوند، دائم دیگران را طرد می کنند، زود عصبانی می شوند . دائم احساس بی اعتمادی می کنند ، این افراد بیش از اندازه خواهان رابطه و صمیمیت هستند، اما زمانی که به آنها برای ایجاد رابطه و صمیمیت نزدیک می شوند و اجازه نمی دهند به وی خیلی نزدیک بشوید این در حالی است که خواهان صمیمیت هستند ، ولی از آن فرار می کنند و به طور دقیق نمی دانند چقدر می خواهند شما به آنها نزدیک و صمیمی شوید . این افراد اگر شانس بیاورند و با کسی ازدواج کنند که سبک دلبستگی اش ایمن باشد احتمال اینکه به مرور زمان سبک دلبستگی شان تغییر کند و ایمن بشود زیاد است .

دکتر محمد جواد حریری ، پزشک ، هیپنوتراپیست ( هیپنوتیزم درمان گر ) هیپنوتیزم  بیداربالینی ایران